Belastingrulings voor België

De economie stagneert en de belastingdienst doet er nog een schepje bovenop. Met de belasting race voor bedrijven naar de bodem helpen we de economie in ieder geval verder in het slob. Met als ultiem voorbeeld Nederland, direct gevolgd door de Luxemburg en nu ook België en natuurlijk is Engeland ook al bezig. Wat nou Nederland geen belasting paradijs.
Met name het niet openbaar en transparant zijn van dit soort afspraken steekt natuurlijk. En de gewone burgers hebben hier geen zeggenschap in en komen voor dit soort leuke regelingen ook niet in aanmerking. Dat is niet bepaald een level playing field.
Wel 1 munt maar verder ieder voor zich in Europa levert dit soort gekke taferelen op. Met uiteindelijk een negatieve impact op de economie en de werkgelegenheid.

Ook de Belgen hebben Piketty ontdekt.

Het maakt niet uit wat je opschrijft , als r>g is gaan alle remmen eraf. Niemand weet wat het betekent en dat doet er kennelijk ook niet toe.
Piketty snapt natuurlijk best wel dat de formules die hij in zijn inmiddels tot bestseller uitgegroeid boek totaal onzin is, maar het bekt lekker en eenvoudig en dat scoort als oneliner. En het is volgens Piketty de rode draad door zijn betoog, daar blijft dan helaas niets van overeind. Lees eventueel mijn artikel over Piketty: The (F)Laws of Piketty's Capitalism.pdf
 Het motiveert in ieder geval niet waarom  je bijvoorbeeld meer vermogensbelasting zou moeten heffen, zelf in geval dat dat wel degelijk nuttig zou zijn.

Jammer de fokus moet eigenlijk liggen op meer mensen aan het werk. In Nederland praten we er alleen over. Oplossingen van CPB, DNB, WRR, SER, commissie Van Dijkhuizen en ga maar door ten spijt. Het is dweilen met de kraan open.

En zonder macro economische aanpassingen in het systeem blijft dat zo, terwijl het echt niet nodig is.
Er is creativiteit genoeg. Bedrijven investeren niet omdat ze geen business zien. Goed gezien trouwens. Geld genoeg, dus wordt het rent seeking. En zo bijt de industrie zichzelf in de staart. En als er ook maar één ding is dat inequality veroorzaakt dan is dit het wel, met een vette Pareto tail.

Zelfs de OESO heeft in een pas verschenen rapport Income Inequality and Poverty ontdekt dat ongelijkheid een negatieve impact heeft op de groei, maar eigenlijk raden ze er maar naar en oplossingen is een ander verhaal. Het rapport richt zich specifiek op inkomen.

Zorgplicht als alternatieve dienstplicht.

Ben het niet vaak met het CDA eens, maar je moet alle voorstellen toch op hun waarde beoordelen. Het voorstel van Buma om een maatschappelijke dienstplicht in te voeren van een maand of 6 lijkt me een strak plan. Niet dat het nieuw is, want het is al vaker aan de orde geweest. Mijn moeder vond dat destijds al, toen er nog een militaire dienstplicht was, een uitstekend plan voor de meisjes, dat is er toen helaas niet van gekomen.

Wat mij betreft mag het in de studie geïntegreerd worden en de termijn mag wel tot 12 maanden opgerekt worden, inclusief een serieuze evaluatie aan het eind.  Natuurlijk is deze zorgplicht, zoals ik het maar aan zal duiden voor jongens en meisjes bedoeld. De bedoeling is duidelijk meer socialere en maatschappelijke betrokkenheid van de jeugd en hopen dat het geen wereldvreemde burgers worden zonder hart.

Buma moet geïnspireerd zijn door het troosteloze gedrag van mede volksvertegenwoordigers, Nederlandse jihadstrijders en k*t-Marokkanen om maar wat bevolkingsgroepen te noemen.

Dus prima idee, maar het moet niet bedoeld zijn om studenten wat langer van de arbeidsmarkt weg te houden en ze moeten normaal betaald krijgen. Dat betekent ook dan we ons geen jeugdwerkloosheid kunnen permitteren. Dat lijkt me dan een goede reden om de werkloosheid weer eens echt op de agenda te plaatsen.

Als je echter al tientallen jaren hebt geprobeerd met fiscale en monetaire maatregelen hebt geprobeerd de werkloosheid terug te dringen en alleen de inflatie onder controle hebt gekregen is het misschien tijd voor een andere strategie.

Helaas ben ik er bang voor dat ministers en leden van de tweede kamer teveel verdienen om zich echt hard te maken voor een potentiële verbetering van  het bbp met 30 mld en een daarbij horende werkoosheidsreductie van 5 %. Maar je weet maar nooit, ik heb de plannen ervoor klaarliggen.

Geld moet weer rollen

Geld moet gaan rollen. Dat was de de insteek van het telegraaf debat:

Wat is de stand van ons land? 'Geld moet weer gaan rollen!' http://www.telegraaf.nl/t/23113652 http://pic.twitter.com/9CwNlxOS8w #DFTdebat via @telegraaf

De Boer (VNO), Jacobs en Pechtold maken om beurten wel goede opmerkingen, maar slagen er niet in het echte pijnpunt in de economie boven tafel te krijgen. Opvallend is ook dat als de een een concreet idee uit de doeken doet hoe hij ziet dat de economie weer uit het slop kan worden getrokken, dat daar direct een soort veto van een ander tegenover staat.

Hoe zeer de politiek van alledag af staat van alle economische geleerdheid wordt pijnlijk duidelijk. Nu zijn de genoemde basis-ideeën so wie so al niet goed genoeg om de werkloosheid adequaat en substantieel terug te dringen. Zelf bij het nieuwe belastingplan komen we niet veel verder dan 100.000 banen op termijn.

Dat het geld moet gaan rollen dat is wel duidelijk, dat de overheid daar het voortouw in moet nemen volgens Jacobs, dat valt te bezien, het kan ook op een heel andere manier en het moet ook op een andere wijze.

En dat we op deze wijze geen steek verder komen blijkt wel uit de schattingen van het CPB met een reductie van de werkloosheid met enige tienduizenden voor volgend jaar. Mooi meegenomen, maar ik wil 900.000 mensen de komende 3 jaar aan het werk helpen, dat is inclusief de ouderen die toch nog willen werken, de jongeren, de ontmoedigden, enz., maar wel met andere maatregelen. Er is geen enkele fundamentele macro economische wet die dat verbiedt.

Is er dan helemaal niets positiefs te melden. Jawel, het debat werd op inspirerende wijze geleid door Martin Visser en iedereen mocht zijn zegje doen.

Aanzwengelen van de economie en het reduceren van werkloosheid: Het kan echt.

De laatste maanden moeten we het gaan hebben van een 3 % loonsverhoging volgens een aantal economen in navolging van Duitsland. Gisteren weer een artikel in het Financiële Dagblad en de Telegraaf (Lonen_moeten_stijgen), waarin de bekende hoogleraren hun kunstje weer opvoeren. En ja, het kan niet ontkend worden dat het eventjes zal helpen, maar u begrijpt een structurele macro-economische oplossing is het niet. Daar komt bij dat de politiek en de economen het de afgelopen 30 jaar tot nog toe niet voor elkaar hebben gekregen om economische groei op een gecontroleerde, duurzame, systematische wijze te redigeren om de werkloosheid te verminderen. Dus helaas hebben ze wat dat aangaat geen credit kunnen opbouwen. Je moet dus wel een heel verfrissend nieuw geluid laten horen. Redenaties met een open eind horen daar niet bij.

Nu is economische groei al een fenomeen dat je niet zonder meer moet willen nastreven als zijnde het hoogste goed. Dat is echter nu wel essentieel om de werkgelegenheid weer in de lift te krijgen.

Gelukkig heb ik dit keer ook nog goed nieuws voor u. Ik heb er een oplossing voor. Behalve mijn adviezen kost het de  bv Nederland slechts een te verwaarlozen bedrag en het levert globaal zo’n 50 mld. per jaar op. Dat is toch 10.000 euro per gezin.

Wat moet daar dan voor gebeuren zo hoor ik u vragen.

De problemen zitten gedeeltelijk in de manier waarop er tegen economische problemen wordt aangekeken. De diverse economische stromingen die allemaal een wat ander verhaal vertellen. De instituties die zelf al aangeven dat hun economische voorspellingen slechts een kwalitatieve aanduiding zijn en soms dat zelfs niet. De politiek, die al sinds een jaar of 10 volledig heeft afgehaakt om ook maar enig geloof te hechten aan hetgeen de economen beweren. De economen zelf, die het zelf inmiddels ook niet meer geloven, omdat it’s 'all in the policies and politics'.

Steve Keen heeft er met zijn boek Debunking Economics in ieder geval een goed begin meegemaakt om theorieën niet zomaar klakkeloos na te praten maar kritisch te beoordelen. Alhoewel hij daarbij soms wel erg woest om zich heen slaat en diverse disciplines een veeg uit de pan geeft. Helaas voor hem maakt hij zelf ook een fundamentele fout in hoofdstuk 14 van zijn boek, waar hij dieper ingaat op de financiële stabiliteit naar aanleiding van de theorie van Minsky. Voor de geïnteresseerde lezer zie An Inconsistency in Using Stock Flow Consistency in Modelling the Monetary Profit Paradox.

Dat neemt niet weg dat de rest van zijn boek zeer lezenswaardig is en met name wat hij beoogt te zeggen, nl. we moeten weer kritisch naar economie gaan kijken. Daar kan ik het van harte mee eens zijn. Laten we dan eens beginnen met een onderscheid te maken tussen datgene wat nu echt hard is en de wat zachtere kant, tussen de hardere wetmatigheden en de gedragsrelaties die de economie kenmerken, want er wordt macro-economisch wat afgeleuterd door 16 mlj. deskundigen en iets minder deskundigen.

We maken dan in ieder geval globaal onderscheidt tussen wat ik zou willen noemen economisch fundament en economische gedragingen van mensen.

Het is aan de politiek om iets te willen. Dat bepalen we dus met zijn allen. Een in mijn ogen goed uitgangspunt zou zijn: we willen zoveel mogelijk mensen nuttig aan het werk zetten. Het lijkt erop dat we dat willen, wat de partij programma’s staan er vol mee en de oplossingen die worden aangedragen zijn legio. Mij bekruipt wel het gevoel dat je je moet afvragen hoe serieus die woorden eigenlijk zijn, maar laat ik het voorlopig positief benaderen en ervan uitgaan dat we dat echt willen.

Als die beslissing eenmaal is genomen, dan moet je ook wel de bereidheid hebben om de maatregelen te nemen die daarvoor nodig zijn. Houd daarbij voor ogen dat het de bv Nederland geld gaat opleveren, minder criminaliteit, meer participatie van mensen.

Nu komt het moeilijke stuk, je moet het niet alleen willen, je moet ook nog over het instrumentarium beschikken om dat te bewerkstelligen. Helaas, toe nog toe is dat niet gelukt. Het goede nieuws is dat het kan, maar het is niet een eenvoudige, enkelvoudige maatregel waarmee het allemaal weer goedkomt. Anders was het natuurlijk allang gelukt, want er is wat uitgeprobeerd de laatste jaren. Dus het gaat niet om een eenmalige truc die wordt vertoond, maar om een procedure, die de economie, die continue gemonitord dient te worden, bestuurt. Zeg maar een cockpit functie voor de besturing van de economie.

Kan dat dan allemaal probleemloos? Nou, ik zie wel een probleem op de loer liggen. De economie kan dan makkelijk veel te snel groeien. En dat is niet goed. De economie moet op een bepaalde optimale grootte worden gehouden. Op tijd afremmen kan wel eens moeilijk worden omdat mensen zich nu eenmaal graag rijk rekenen en moeilijk de discipline kunnen opbrengen om pas om de plaats te maken. Tenslotte wordt de pace van economisch groei door de technologische vooruitgang bepaald en niet door wat wij graag willen. Dat kunnen we dan weer beïnvloeden met Lerend Werken (naar-een-lerende-economie ).

En als we dan eenmaal een grote taart hebben gebakken, dan mogen de polderaars hem gaan verdelen. Dan hebben we ook hen aan het werk.

Studiefinanciering en leenstelsel

Je vraagt je af wie dit soort ideeën genereert, maar macro economisch gezien is het natuurlijk wel heel vreemd.

We zijn enerzijds bezig met een bezuinigingsstrategie en het afbouwen van schulden om ze houdbaar en duurzaam te maken, het deleveragen, en nu verzinnen we een grote truc en wijzen we een bevolkingsgroep aan die toch niet in opstand komt (waar zijn de jaren 60 gebleven met studenten op de barricaden) en zich gewillig een lening laat aanpraten. Hoe haaks staat deze visie op het idee van het Nibud dat elk gezin eigenlijk een paar duizend achter de hand moet hebben. 

En is het niet zo dat macro economisch achter elke schuld een financieel bezit staat. En wie moet er dan zo nodig zoveel sparen dat we zelfs studenten met een schuld moeten opzadelen… En welke groep is de volgende? Een leenstelsel voor baby's misschien, om de kosten van de eerste 20 jaar te dekken?

Je hoeft niet bepaald economisch geschoold te zijn, misschien wel bij voorkeur niet, om te begrijpen dat de schoen ergens wringt.

Ja denk daar maar eens over na mevrouw Bussemaker.

Een verzachtende omstandigheid: het geld wordt wel gebruikt om het onderwijs te verbeteren. En ja, dat is natuurlijk wel een slim plan, als je het innovatie vermogen van Nederland op termijn wilt veiligstellen.

Nee tegen het leenstelsel is mijn advies en ja voor een echte macro economische oplossing waarbij er ruimte is om ook de gewenste verbeteringen in het onderwijs in te voeren.

TTIP Handelsverdrag US-EU

Op zich ben ik er voor om handelsbeperkingen weg te nemen en handel tussen landen te bevorderen met makkelijker en eenvoudiger regelgeving. Het verdrag zoals het nu voorligt bevat echter een aantal elementen die bedrijven aanzienlijk meer macht geven dan wenselijk is.
Nu al is het zo dat indirect het juist de bedrijven zijn die debet zijn aan de beperkte groei en beperkte welvaart toename, zelfs zo erg dat de groei achter blijft bij de groei van de arbeidsproductiviteit. En dat resulteert in een oplopende werkeloosheid. Als deze ontwikkeling zich voortzet dat gaan de US en de EU een periode tegemoet van langdurig pas op de plaats maken wat betreft bbp net zoals Japan heeft meegemaakt. De eerste 5 jaar daarvan hebben we er al opzitten.
Zo hoeft het evenwel helemaal niet verder te gaan.
Dat vergt echter wel een nieuw macro economisch denken.
Misschien tijd voor een nieuw tijdperk waar niet alleen de wens wordt uitgesproken om te werkeloosheid in de EU onder een zekere norm te houden zoals diverse politieke partijen in Nederland nu al doen, maar waar ook het instrumentarium beschikbaar is om dat te bewerkstelligen.
Hoewel bemoedigend dat er over gesproken wordt, in de opmaat naar de EU verkiezingen is het niet helemaal duidelijk hoe serieus die uitspraken zijn. Als dat komt door het gebrek aan macro economisch inzicht hoe dat zou moeten dan mag men wel langskomen en zal ik het uittekenen. Dat is evenwel niet goedkoop, maar een schijntje met wat je ervoor terugkrijgt.
Stem in ieder geval voorlopig maar op een partij die nee zegt tegen TTIP zoals dat nu voorligt.